Rocznica pożaru i rocznica odbudowy pijalni wód mineralnych w Szczawnie-Zdroju (ZDJĘCIA)

Dramat rozegrał się w nocy z 20 na 21 listopada 1992 r. Trzech nastolatków - uciekinierów z ośrodka szkolno-wychowawczego włamało się na strych zabytkowej pijalni wód mineralnych. Byli zmarznięcie i postanowili rozpalić na strychu ognisko. Szybko stracili kontrolę nad ogniem. Nie udało im się go ugasić i uciekli z miejsca zdarzenia. Pożar szybko rozprzestrzeniał się po drewnianej konstrukcji i zamienił zabytek w potężną pochodnię.

Tylko błyskawicznej i sprawnej akcji gaśniczej wałbrzyskich strażaków można zawdzięczać, że pożar nie objął drewnianej konstrukcji hali spacerowej, która przylega do pijalni. Ciekawostką jest to, że niedługo przed pożarem, w obiekcie pijalni za niemałe pieniądze zostały zainstalowane zabezpieczenia przeciwpożarowe. Inwestycja została wykonana, ponieważ przed pożarem, nad pijalnią wód mineralnych w obiekcie istniała sala koncertowa, w której skupiało się wówczas życie kulturalne Szczawna-Zdroju. Bywalcy nieistniejącej już sali koncertowej wspominają, że po wykonaniu jej zabezpieczeń przeciwpożarowych pojawił się poważny dyskomfort. Intensywna woń środków chemicznych, którymi nasączono wszystko, co by się mogło zapalić, wypełniała wnętrze obiektu.

Spalona pijalnia miała niespełna sto lat. Wybudowano ją w miejscu drewnianej poprzedniczki, którą wzniesiono około 1820 r. i która uległa spaleniu w 1893 r. wraz z przylegającą do niej halą spacerową. Pierwsza pijalnia była obszerną halą, w której centralnym punkcie znajdowała się studnia. Wodę nabierano z niej za pomocą szklanego czerpaka, który był przymocowany do długiego kija. Motyw pierwszej pijalni oraz czerpaka jest obecny w herbie Szczawna-Zdroju.

Po pożarze z listopada 1992 r. ówcześni włodarze Uzdrowiska podjęli decyzję, że odbudowana pijalnia nie będzie wierną kopią poprzedniczki. Wybrali projekt nawiązujący wyglądem do pierwszej pijalni, która uległa spaleniu pod koniec XIX wieku, czyli bez sali koncertowej. Decyzja wywołała oburzenie wśród większości członków spontanicznie zawiązanego społecznego komitetu odbudowy pijali i sali koncertowej. W jego gronie było wiele autorytetów ze świata kultury. Dlatego dyrekcja Uzdrowiska zapowiedziała wtedy przekazanie na cele kulturalne Teatru Zdrojowego, który był wówczas od prawie 20 lat remontowany. To zażegnało konflikt, a Teatr Zdrojowy w Szczawnie-Zdroju nadal jest jednym z najważniejszych obiektów kultury na mapie nie tylko uzdrowiska, ale całego powiatu wałbrzyskiego.

Pieniądze na odbudowę spalonej pijalni wód mineralnych przekazało Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej, inwestycję wsparli także: Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej i wojewoda wałbrzyski. Pewną część wydatków pokryły także zbiórki społeczne. W poniedziałek 25 listopada 1996 r., czyli cztery lata i cztery dni po pożarze, nastąpiło uroczyste otwarcie odbudowanej pijalni.